De zon schijnt, het is fris maar je voelt dat de lente dichterbij komt. 11 maart 2023 is Tandartsdag. Ik stap een van de praktijken binnen waar sociale tandartsen aan het werk zijn op deze Rotterdamse Tandartsdag.
De wachtkamer is licht en gezellig ingericht. Je wordt ontvangen door de gastvrouw bij de deur die je vraagt om een gezondheidsvragenlijst in te vullen waarna de receptionistes je met een lach begroeten.
Toch is er iets.
Het is de spanning die in de lucht hangt. Op de stoelen zitten stuk voor stuk mensen die wat onrustig ogen. Het is een mix van verwachting, dankbaarheid en onmiskenbaar ook angst.
Vorig jaar trok RTL al aan de bel. Een op de tien Nederlanders gaat niet naar de tandarts. Als verklaring wordt gezegd dat mensen niet durven of bang zijn voor een hoge rekening. Geloof me, wie niet kan betalen wordt vanzelf ook bang. De enige momenten dat je een tandarts dan nog ziet is bij acute klachten en dat betekent pijn.
In die zonnige wachtkamer zit een man aan tafel. We kijken elkaar aan en ik vraag hoe hij hier zit. Hij zegt: ‘Dit is de eerste keer dat het me gelukt is om te komen. Tot nu toe had ik elke keer wel een lekke band.’ Ik zal even vertalen: Hij bedoelt te zeggen dat hij telkens op het laatste moment niet durfde.
Hij kijkt bang en trots tegelijk uit zijn blauwe ogen.
Een paar minuten later geeft hij de tandarts die hem vandaag zal helpen een hand. Wat een overwinning!