Net voor de pauze vraag ik een tandartsassistente en een tandarts in opleiding wat hen hier brengt en hoe ze het vinden om op deze dag te werken
Het is de Rotterdamse Tandartsdag. Je ziet dus alleen maar mensen met pijnklachten die niet normaal gesproken niet naar de tandarts kunnen. De reden? Dat kunnen ze niet betalen.
Ze werken allebei uit overtuiging mee aan deze dag. Dubbel is het ook. ‘Heel vaak denk je: Het kan nog gewoon. Je zou kunnen restaureren. Toch moet de tand of kies er uit.’
Beide zien ze hoe goed het zou zijn als iedere Nederlander in ieder geval zijn halfjaarlijkse controles zou kunnen krijgen vanuit de basisverzekering. Het zou veel kunnen voorkomen en veel pijn en kosten besparen.
Ze noemen ook de 6000 Rotterdamse kinderen van de ouders die niet komen. Je kunt niet je kinderen brengen en zelf niet gaan. Tegelijk weten we allemaal dat als je jong regelmatig naar de tandarts gaat je een goede kans hebt om een gaaf gebit te houden en een gezond en gaaf gebit is uiteindelijk het minst kostbaar.
Er komt net iemand uit een van de behandelkamers. Hij legt zijn hand op zijn hart en bedankt de tandarts met een brede lach. ‘Zo weinig pijn en dat gratis.’
Is er iemand die voor ons kan berekenen wat het zou besparen wanneer iedere volwassen Nederlander toegang heeft tot de halfjaarlijkse controle incl. foto’s, instructie en gebitsreiniging?
Wij durven er wel een wedje om te leggen dat het indrukwekkend is. De verhalen zijn dat sowieso.
Tekst: Gerlinda Robbertsen-van Harn
Illustratie: Britt Bom